Η Δομή Παιδικού Στεκιού και Αυτομόρφωσης καλεί σε συλλογή των παρακάτω σχολικών ειδών για την κάλυψη των αναγκών του σχολείου. Κάθε Πέμπτη, Σάββατο και Κυριακή από τις 19.00 έως τις 23.00 στο συλλογικό καφενείο των Προσφυγικών (Κουζή & Λ.Αλεξάνδρας ), για όλο τον Σεπτέμβρη.
Τετράδια μικρά ριγέ, μπλε/χρωματιστά
Τετράδια Α4 ριγέ/καρό/σπιράλ
Ντοσιέ μικρά
Τετράδια μουσικής (πεντάγραμμα)
μπλοκ ζωγραφικής/ ακουαρέλα
Μπλοκ με χρωματιστά χαρτόνια
Πακέτα με χαρτιά Α4
Μαρκαδόροι ζωγραφικής
Μαρκαδόροι υπογράμμισης
Κηρομπογιές
Ξυλομπογιές ·
Τέμπερες·πινέλα ζωγραφικής
Διαβήτες
Ξύστρες
Κόλλες
Χάρακες(ίσιοι, μοιρογνωμόνια, τρίγωνοι)
Σχολικές τσάντες
Κασετίνες
Κομπιουτεράκια
Μπλάνκο
Σε μικρότερη έλλειψη :
Γόμες
Μολύβια
Ψαλίδια
Στυλό
Δομή Παιδικού Στεκιού και Αυτομόρφωσης Κοινότητας Κατειλημμένων Προσφυγικών
Mail: paidikosteki@riseup.net
Instagram : @sykapro__
Twitter: @Prosfygika
[ΕΝG] Back to school: Call for school supplies
The Children’s House and Self Education Structure is calling for donations of the following school supplies to meet the school’s needs. Every Thursday, Saturday, and Sunday from 19:00 p.m. to 23:00 p.m. at the collective café in Prosfygika (Kouzi & L. Alexandras), throughout September.
Small lined notebooks, blue/colored
A4 lined/checkered/spiral notebooks
Small folders
Music notebooks (staff paper)
Painting/watercolor pads
Colored cardboard pads
Packs of A4 paper
Paint markers
Highlighter markers
Wax crayons
Crayons
Tempera paints
Paintbrushes
Compasses
Pencil sharpeners
Glue sticks
Rulers (straight, protractors, triangles)
School bags
Pencil cases
Calculators
Blank paper
In shorter supply:
Erasers
Pencils
Scissors
Pens
Children’s House and Self-Education Struture of the Community of Squatted Prosfygika
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΝΟΙΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΩΝ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ “Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ” ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΕΙΛΕΙΜΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ Λ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ
Την Κυριακή 14/09/2025 θα πραγματοποιήσουμε την εκδήλωση ανοίγματος της δομής φιλοξενίας θεραπευόμενων και συνοδών του Αγίου Σάββα, με τίτλο “Η διάλυση της δημόσιας υγείας και η απάντηση της κοινωνίας”
Στην εκδήλωση θα μιλήσουν οι:
Πάνος Παπανικολάου, Νευροχειρουργός, ΓΓ ΟΕΝΓΕ – μέλος ΔΣ ΕΙΝΑΠ
Κατερίνα Πατρικίου, πρόεδρος του Συλλόγου εργαζομένων του νοσοκομείου “ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ”
Ηρακλής Γκότσης, Θεραπευτής -Σύμβουλος Τοξικοεξάρτησης και Αλκοόλ του 18ανω
Δώρα Χρυσικού, ηθοποιός
Βασική θεματική της εκδήλωσης είναι η κατάσταση διαρκούς υποβάθμισης των δομών δημόσιας υγείας και η απάντηση που δίνουν τα ριζοσπαστικά κινήματα και οι κοινωνίες σε όλα τα επίπεδα, για τη σωματική/ ψυχική υγεία, την απεξάρτηση, με αυτοοργανωμένες δομές, συνδικαλιστικούς αγώνες και δράσεις αλληλεγγύης.
Τα προβληματα υγείας είναι βαθιά ταξικά, και ο τρόπος αντιμετώπισης αυτών επίσης. Τα βαθιά κοινωνικοπολιτικά και ταξικά χαρακτηριστικά του ζητήματος της υγείας φαίνονται από τον τρόπο που το περιβάλλον και η συνθήκη δημιουργούν την ασθένεια μέχρι τον τρόπο που ένα ζήτημα αντιμετωπίζεται ή μη σε μια συνθήκη κατάρρευσης των κοινωνικών δομών και υποβάθμισης της ζωής.
Για εμάς σαν κοινότητα, τα εγκαίνια του χώρου της δομής, την οποία προετοιμάζουμε εδώ και καιρό, είναι τεράστιας σημασίας όσον αφορά την απάντηση σε ένα κοινωνικό θέμα με το οποίο ερχόμαστε σε επαφή κάθε μέρα και αφορά την οικονομική εκμετάλλευση των ανθρώπων που βρίσκονται σε θεραπείες στο μεγαλύτερο αντικαρκινικό νοσοκομείο Αγ. Σάββας, καθώς και των συνοδών αυτών. Ταυτόχρονα αφορά απάντηση στα κρατικά αφηγήματα περί αξιοποίησης των Προσφυγικών για τη δήθεν κάλυψη κοινωνικών αναγκών σαν και αυτές. Με αυτοοργάνωση, κοινωνική αλληλεγγύη και ευρεία μέτωπα αγώνα δίνουμε τις δικές μας απαντήσεις προς μια ριζοσπαστική προοπτική.
Δομή Υγείας της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών
Ένας ξενώνας για καρκινοπαθείς και συγγενείς από την επαρχία, είναι η τελευταία προσθήκη στην Κοινότητα των Προσφυγικών δίπλα στον Α. Σάββα.
Το κτιριακό συγκρότημα των Προσφυγικών χτίστηκε το 1933-1936 με στόχο να φιλοξενήσει Μικρασιάτες πρόσφυγες που είχαν χάσει τα πάντα. Άνθρωποι που δούλεψαν πολύ και δούλεψαν σκληρά να ξαναπάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους.
Σήμερα το «ζωντανό μνημείο» κατοικείται και πάλι από άτομα της εργατικής τάξης που συγκροτούν την Κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών και ξεχωρίζει ως μορφή αυτοοργάνωσης.
Η Κοινότητα έχοντας δημιουργήσει δομές μέσα στα Προσφυγικά για να καλύψει τις ανάγκες των κατοίκων, πήρε μια θέση προσφοράς που δεν εκπλήσσει τόσο όσους γνωρίζουν τον τρόπο λειτουργίας «από τα κάτω» με οριζόντια προσφορά αλληλεγγύης, αλλά περισσότερο αυτούς που δεν γνωρίζουν τα «μυστικά της πόλης».
Η Δομή Υγείας της Κοινότητας, αποφάσισε να δημιουργήσει ξενώνα για καρκινοπαθείς από την επαρχία και τους συνοδούς τους ένα περίπου λεπτό μακριά από την έξοδο του Αγίου Σάββα, του μεγαλύτερου ογκολογικού νοσοκομείου της χώρας.
Ο ξενώνας μπορεί να φιλοξενήσει έως και 4 άτομα.
Η ανάγκη της κοινωνίας που απαντήθηκε
Για να γίνει κατανοητή η σπουδαιότητα του εγχειρήματος, πρέπει πρώτα να γίνει σαφής η ανάγκη που οδήγησε την Κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών στην απόφαση για τη δημιουργία και συντήρηση του ξενώνα.
Σε ένα από τα πιο βεβαρυμμένα νοσοκομεία της χώρας, καταφθάνουν άτομα από την επαρχία που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν 80 έως 150 ευρώ την ημέρα για ξενοδοχείο ή κάποιο διαμέρισμα βραχυχρόνιας μίσθωσης.
Ειδικά όταν πρόκειται για θεραπεία εβδομάδων ή μηνών, κάτι που εξαρτάται από τον τύπο του καρκίνου και το πρωτόκολλο που ακολουθείται, είναι σαφές πως για πολλές οικογένειες από την επαρχία αυτό είναι απαγορευτικό.
Η κουζίνα υπάρχει για να αφαιρέσει ακόμα ένα κόστος από τους καρκινοπαθείς και τους συγγενείς τους.Ο ξενώνας βρίσκεται ακριβώς δίπλα από την πίσω είσοδο του Αγίου Σάββα.
Καθώς ο ασθενής προσέρχεται με έναν ή δύο συνοδούς οι οποίοι φροντίζουν τον άνθρωπό τους με βάρδιες, βλέπε δραματική υποστελέχωση του ΕΣΥ, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι συνοδοί να κοιμούνται χειμώνα-καλοκαίρι στα αυτοκίνητα με τα οποία ήρθαν στην Αθήνα, χωρίς τουαλέτα ή μπάνιο να κάνουν ένα ντους. Ουσιαστικά τίθεται ζήτημα αξιοπρέπειας όπου το κράτος αδιαφορεί.
Απλή, καθημερινή, ελληνική εξαθλίωση, την ώρα που παλεύουν για τον άνθρωπό τους. Αυτός είναι ο κανόνας. Συγγενείς και σύλλογοι καρκινοπαθών έχουν απευθύνει αυτό το αίτημα εδώ και δεκαετίες, με το κράτος να κωφεύει. Όμως σε περιβάλλον στεγαστικής κρίσης και ανέχειας, χρειάζονται έργα και όχι λόγια.
Με την στεγαστική κρίση και την βραχυχρόνια μίσθωση να έχουν ανεβάσει τις τιμές σε απλησίαστα νούμερα, η λύση του ξενώνα δείχνει έναν άλλο, αλληλέγγυο δρόμο.
Αφουγκράστηκαν το πρόβλημα, γνώριζαν τη λύση και… έδρασαν
Καθώς ολόκληρες κυβερνήσεις που κάνουν λόγο για «επιτυχίες» στο ΕΣΥ, δεν μπορούν να κάνουν το αυτονόητο, όταν η λύση προέρχεται από τον ίδιο τον λαό δεν είναι απλά ευπρόσδεκτη, αλλά εντυπωσιακή.
Έχοντας την τιμή να γίνουμε μάρτυρες της διαδικασίας ανακαίνισης, μιλήσαμε, ρωτήσαμε και είδαμε με τα μάτια μας τι συμβαίνει. Ας αρχίσουμε όμως με τους ίδιους τους ασθενείς. Η χημειοθεραπεία είναι σκληρή. Αναγκαία, αλλά σκληρή.
Ο Ξενώνας έχει πλυντήριο, κουζίνα και ψυγείο.
Δεν γνωρίζεις πότε θα έρθουν χρονικά οι παρενέργειες ή σε ποιό στάδιο της χημειοθεραπείας θα είναι εντονότερες και ξεκινούν από τη ζαλάδα, την τάση για εμετό, τον πονοκέφαλο και τη διάρροια.
Δεν γνωρίζεις που και πότε θα σε πιάσουν και δεν μπορείς να διανύσεις μεγάλες αποστάσεις με αυτοκίνητο ή ταξί. Τίθεται ένα αυτονόητο ζήτημα αξιοπρέπειας πρωτίστως για τους θεραπευόμενους και τις θεραπευόμενες και ύστερα για τις/τους συνοδούς που υπερβάλουν εαυτόν με αυταπάρνηση.
Η Κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών έχοντας υγειονομικούς στις τάξεις τους, αλλά και ιδία εμπειρία, έχει καταφέρει πολλά.
Η πρόσφατη άλλωστε εμπειρία από την Πανδημία ανέδειξε τη σημασία της Κοινότητας, όπου είναι όλοι για έναν και ένας για όλους που πρακτικά μεταφράστηκε στη φροντίδα των πιο ευάλωτων μελών και την αποφυγή θανάτων μέσα στην Κοινότητα.
Δεν ήταν μια ή δύο οι φορές που μέλη της Κοινότητας άνοιξαν τα σπίτια τους για ασθενείς ή συνοδούς. Ακούγεται περίεργο για τη χώρα της καχυποψίας, αλλά αν γνωρίζεις τον τρόπο λειτουργίας και διάρθρωσης της Κοινότητας, μπορεί να γίνει αντιληπτό.
Μια καρέκλα, ένα ποτήρι νερό, ένα χάδι στην πλάτη στον άνθρωπο που ήρθε χωρίς συνοδό και η βόλτα στον φούρνο της Κοινότητας όταν περάσει η τάση για εμετό ήταν το αυτονόητο. Ώσπου έγινε πράξη αυτό που δεν είναι αυτονόητο.
Η αυλή βρίσκεται στην σκιά δέντρων και ο ξενώνας έχει δροσιά το καλοκαίρι.
Ένας ξενώνας αλληλεγγύης «από τα κάτω»
Το κράτος μιλά διαχρονικά για την ανάγκη δημιουργίας ξενώνα για τους καρκινοπαθείς και τους συνοδούς τους. Είναι γνωστό πρόβλημα, το γνωρίζουν όλοι: από τους υπουργούς και τους διοικητές ογκολογικών νοσοκομείων μέχρι τους ογκολόγους και τους νοσηλευτές. Πολλά από τα ακίνητα στην περιοχή ανήκουν στην Εκκλησία η οποία τα θέτει προς ενοικίαση.
Το 1992 το «Ελληνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο» το οποίο διοικείται από την Αρχιεπισκοπή, παρεχώρησε στο νέο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου του νοσοκομείου “Ο Άγιος Σάββας” τη χρήση μόνον των κτιριακών και λοιπών εγκαταστάσεων της νοσοκομειακής μονάδας.
Η παραχώρηση ισχύει για όσο χρόνο υφίσταται αυτό, με την εξαίρεση ορισμένων «ιστορικών χώρων», ενώ το Ίδρυμα διατήρησε την κυριότητα αυτών καθώς και της λοιπής ακίνητης και κινητής περιουσίας του.
Εξακολουθεί δε να λειτουργεί ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και να συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο. Πολλά επίσης από τα διαμερίσματα στην περιοχή των Αμπελοκήπων ενοικιάζονται σε βραχυχρόνια μίσθωση με υψηλές τιμές.
Εξακολουθεί δε να λειτουργεί ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και να συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο.
Δεν είναι σαφές αν κάποιος εκπρόσωπος του κράτους προσέγγισε την Εκκλησία για τη δημιουργία ξενώνων όλες αυτές τις δεκαετίες. Δεν υπάρχουν όμως στοιχεία πως έκαναν έστω κάτι περισσότερο από το να μείνουν στα λόγια. Άλλωστε η δημιουργία ξενώνα απουσίαζε από τον δημόσιο διάλογο. Ήταν «πρόβλημά τους».
Κοινή Γλώσσα η Αλληλεγγύη, όταν ένα σύνθημα γίνεται πράξη.
Η Κοινότητα ως στυλοβάτης του μικρόκοσμου των Προσφυγικών
Η Κοινότητα που ζει και δρα στο «ζωντανό μνημείο» των Προσφυγικών απάντησε σε μια ανάγκη και με ιδία έξοδα, ξεκίνησε τη δημιουργία του ξενώνα. Από την πλήρη ανακαίνιση έως την επίπλωση και τον εξοπλισμό του. Όμως το ζήτημα δεν είναι η δημιουργία του ξενώνα καθαυτού.
Η Δομή Υγείας της Κοινότητας, η οποία συνεργάζεται και με την Πρωτοβουλία Ψ ένα Πολύμορφο Κίνημα για την Ψυχική Υγεία, αναλαμβάνει την καθαριότητα των σπιτιών, τη συνοδεία σε νοσοκομεία, την αντιμετώπιση συχνών γραφειοκρατικών προβλημάτων, όπως η έλλειψη ΑΜΚΑ.
Συνεργάζεται και με άλλες αυτοοργανωμένες δομές, όπως την ΑΔΥΕ Αυτοοργανωμένη Δομή Υγείας Εξαρχείων, το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Εξαρχείων και τις Συλλογικές Δράσεις κοινωνικής Αλληλεγγύης για το 18 Άνω, με το ΚΙΑ Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης, δημιουργώντας προοπτική για τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες.
Τα Προσφυγικά φιλοξενούν Έλληνες, Ευρωπαίους, Κούρδους, Λατινοαμερικανούς, Ασιάτες και όλοι ζουν αρμονικά μεταξύ τους.
Για όσους δεν γνωρίζουν, ο τρόπος λειτουργίας των συλλογικοτήτων έχει την συναπόφαση ως σημείο αναφοράς, αλλά ξεχωρίζει για την ευθύνη και τη δέσμευση για τις «δομές» ή τους «τομείς» όπως αποκαλούνται ανά περίπτωση.
Δεν θα συναντήσεις γραφειοκρατία, δικαιολογίες, υποστελέχωση, «ο υπεύθυνος λείπει σε άδεια» και τα συνήθη προβλήματα του δημοσίου. Θα συναντήσεις ευθύνη απέναντι στους συνοδοιπόρους σου και την κοινωνία.
Ο ξενώνας θα λειτουργήσει και θα λειτουργήσει «ρολόι» σε συνεννόηση με μέλη του Σωματείου Εργαζομένων «Άγιος Σάββας», χωρίς να πέφτει λόγος στην κυβέρνηση αν αποδέχεται την προσφορά ή όχι. Ποιοι είναι αυτοί που χτυπούν την ανάπτυξη του τόπου και τη στεγαστική άνθιση της χώρας;
Το ένα από τα δύο δωμάτια του ξενώνα με τα δύο μονά κρεβάτια.
Ποιος ενοχλεί το «Άγιο» Real Estate (βοήθειά μας);
Την ώρα που οι άνθρωποι από την επαρχία και οι συνοδοί τους, τραβούν ο καθένας τον δικό του Γολγοθά, κινήσεις αυτοοργάνωσης που «ανταγωνίζονται» το κράτος δίνουν λύσεις σε προβλήματα δεκαετιών, μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Το Προσφυγικά, τα Προσφυγικά «της ανάπλασης, των ευκαιριών και των επενδύσεων που θα φέρουν ευκαιρίες και θέσεις εργασίας», ήταν πάντα πιο κοντά στο πνεύμα των Μικρασιατών προσφύγων, στο πνεύμα των Παρτιζάνων του 1944, το πνεύμα της αυτοοργάνωσης και της αλληλοβοήθειας. Και θέτουν ένα τρομακτικό -για κάποιους- ερώτημα.
Αν μπορούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο με οριζόντια αλληλεγγύη, χωρίς κορδέλες, χρυσά ψαλίδια και μυστριά, χωρίς τυμπανοκρουσίες μπροστά στον φωτογραφικό ή τηλεοπτικό φακό, τι άλλο μπορούμε να καταφέρουμε;
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον ξενώνα της Δομής φιλοξενίας θεραπευόμενων και συνοδών του Αγίου Σάββα απο τη Δομή Υγείας της Κοινότιτας των Κατειλημμένων Προσφυγικών:
ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ: ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΣ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ // Συλλογικοποίηση των αναγκών και οργάνωση της ζωής μας
Ως Γυναικεία Δομή της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών διοργανώνουμε μια διήμερη εκδήλωση, Σάββατο 2 και Κυριακή 3 Νοεμβρίου με τίτλο ” Κοινοτικός φεμινισμός και κοινωνική αυτοάμυνα // Συλλογικοποίηση των αναγκών και οργάνωση της ζωής μας”.
Η συγκεκριμένη εκδήλωση προέκυψε ως ανάγκη μέσα από την εμπειρία της αυτοοργάνωσης και της συλλογικής ζωής μέσα σε μια κοινότητα αγώνα. Στα χρόνια που πέρασαν, θηλυκότητες και γυναίκες από τα κάτω, βρεθήκαμε από κοινού σε μια διαδικασία συλλογικοποίησης των αναγκών μας και αναζήτησης απαντήσεων σε αυτές, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα τις διαφορές μας (ηλικιακές, φυλετικές, πολιτισμικές, θρησκευτικές, πολιτικές κλπ). Διαπιστώσαμε ότι το φύλο από μόνο του δεν αρκεί για να μας ενώσει αλλά οι σχέσεις μεταξύ μας, μέσα από την κοινή μας στάση και κουλτούρα είναι το ισχυρότερο όπλο για την ενδυνάμωσή μας.
Έχοντας ως βάση μας τα παραπάνω, γεννήθηκε η ανάγκη να μοιραστούμε τη συλλογική μας δουλειά και τις προτάσεις μας και να προχωρήσουμε στη διεύρυνση των σχέσεών μας με άλλες γυναίκες και θηλυκότητες και στην οικοδόμηση ενός κοινού εδάφους με επαναστατική προοπτική, σε μια περίοδο συνολικής εκμετάλλευσης όλων των πτυχών της ζωής μας. Στόχος αυτής της εκδήλωσης δεν είναι μόνο να μοιραστούμε την εμπειρία και τις θέσεις μας, αλλά να βρούμε το πώς θα οδηγηθούμε, μέσω βημάτων, σε μια κοινή αναγνώριση και κατανόηση των προβληματικών και πώς θα αναπτύξουμε εργαλεία και μεθόδους για την ενδυνάμωση, την αλληλεγγύη και τον ενεργό μας ρόλο στην πρώτη γραμμή του αγώνα, ώστε να βαδίσουμε όλες/όλα/όλοι από κοινού στο δρόμο της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Τοποθεσία: Κουζή και Κορωνείας, Προσφυγικά Λ.Αλεξάνδρας
Σάββατο 02/11:
16:00-18:00: Καλωσόρισμα στον νέο χώρο της Γυναικείας Δομής: έκθεση φωτογραφιών, προβολή βίντεο, bazaar, προϊόντα & υλικό από τη γυναικεία δομή
18:00 – 20:00: Παρουσίαση της Γυναικείας Δομής της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών
20.00-21.30:Προβολή ταινίας: “Naila and the Uprising”
21:30: Γιορτή στο σπίτι της γυναικείας δομής
Κυριακή 03/11:17:00:
16:00: Συλλογική κουζίνα
17:00: Τοποθέτηση της Γυναικείας Δομής και ανοιχτός διάλογος πάνω στις παρακάτω θεματικές:
– Κοινότητα και συντροφικές σχέσεις η βάση της επαναστατικής κουλτούρας
-Μετασχηματιστικό δίκαιο: η διαλεκτική της μετατόπισης μέσα στο κοινοτικό πλαίσιο
WEEKEND OF EVENTS: COMMUNITY FEMINISM AND SOCIAL SELF-DEFENCE//Collectivizing needs and organizing our lives
As the Women’s Structure of the Occupied Refugee Community we areorganizing a two-day event, Saturday 2 and Sunday 3 November, entitled”Community Feminism and Social Self-Defense // Collectivizing our needsand organizing our lives”.
This event emerged as a need through the experience of self-organizationand collective life within a community of struggle. In the years thathave passed, women and women from below have found ourselves together ina process of collectivizing our needs and seeking answers to them, whilerecognizing our differences (age, race, culture, religion, politics,etc.). We found that gender alone is not enough to unite us, but therelationships between us through our common stance and culture are themost powerful weapon for our empowerment.
Based on the above, the need to share our collective work and proposalswas born, and to proceed to expand our relations with other women andfemininities and to build a common ground with a revolutionaryperspective, in a period of total exploitation of all aspects of ourlives. The aim of this event is not only to share our experience andpositions, but to find out how to lead, through steps, to a commonrecognition and understanding of the problematic and how to developtools and methods for empowerment, solidarity and our active role in thefront line of the struggle, so that we all walk together on the road tosocial liberation.
Women’s Structure of the Community of Squatted Prosfygika
Mail: Womensturctureprosfygika@protonmail.com
PROGRAM:
Location: Kouzi & Koronias, Prosfygika Alexandras Av.
Saturday 02/11:
16:00-18:00:Welcome to the new space of the Women’s structure: photoexhibition, video screening, bazaar, products & materials from theWomen’s structure
18:00 – 20:00:Presentation of the Women’s Structure of the Community ofSquatted Prosfygika
20:00-21:30: Film screening: “Naila and the Uprising”
21:30:Celebration in the house of the Women’s structure
Sunday 03/11:
16:00:Collective kitchen
17:00:Positioning of the Women’s Structure and open dialogue on thefollowing topics:
– Community and comradeship relationship, the basis of revolutionaryculture
– Transformative justice: the dialectic of shifting within the communityframework
Κάλεσμα της δομής υγείας της κοινότητας. Ως δομή υγείας της κοινότητας των κατειλημμένων προσφυγικών, στα πλαίσια του ανοίγματος της δομής φιλοξενείας θεραπευόμενων και συνοδών του Αγ. Σάββα, χρειαζόμαστε -5 μονά στρώματα -1 καναπέ κρεβάτι -4 εξωτερικές καρέκλες -1 μεγαλη εξωτερική ομπρέλα -1 εξωτερικό τραπέζι -1 Βραστήρα Εποικινωνήστε μέσω της σελίδας: https://www.facebook.com/profile.php?id=100095361849788 Στο ινσταγκραμ: @saveprosfygika @Sykapro__ στα μειλ: saveprosfygika@protonmail.com sykapro_squat@riseup.net
Μετά από 3 μήνες συλλογικής δημιουργίας από μικρούς και μεγάλους, σε πείσμα της κατασταλτικής επίθεσης και των προκλήσεων του καλοκαιριού, η Παιδική Χαρά (Ξυνιάδος και Κουζή) έχει πια καλά ριζώσει στη γειτονιά των Προσφυγικών και προσκαλεί φίλους και φίλες, την Κυριακή 6/10 από τις 17:00, να συμμετέχουν στη γιορτή ανοίγματός της.
Το Παιδικό Στέκι οργανώνει δραστηριότητες στο χώρο, ο Φούρνος των Προσφυγικών “Berkin Elvan” μαγειρεύει, το Συλλογικό Καφενείο είναι ανοιχτό κατά τη διάρκεια, μικρές και μεγάλοι στήνουν πάγκους με έντυπο υλικό της Κοινότητας και bazaar ρούχων, ενώ τα παιδιά παρουσιάζουν το πρώτο φύλλο της Εφημερίδας των Προσφυγικών, φτιαγμένο από εκείνα. Από τις 21:00 ακολουθεί γλέντι στην Πλατεία των Προσφυγικών για τα έξοδα της Παιδικής Χαράς.
Celebration of opening of the Playgroung of the Community of Squatted Prosfygika
After 3 months of collective creation from young and older people, in the face of the repressive attack and the challenges of the summer, the Playground (Ksiniados & Kouzi) is now rooted very well in the neighbourhood of Prosfygika and invited friends, at Sunday 6/10 from 17:00 to participate in the celebration of its opening.
The Children House organises activities in the space, the Bakery of Prosfygika “Berkin Elvan” cooks, the Collective Cafe is open during this whole time, young and older people have stalls with printed material of the Community and clothes bazaar, while children present the first sheet of the Newspaper of Prosfygika, made by them. From 21:00 a celebration in the Square of Prosfygika for the expenses of the Playground will follow.
Η δομή παιδικού στεκιού και αυτομόρφωσης καλεί σε συγκέντρωση των παρακάτω σχολικών ειδών κάθε Πέμπτη, Σάββατο και Κυριακή από τις 19:00 έως τις 23:00 στο συλλογικό καφενείο των Προσφυγικών (Α. Κουζή και Λ. Αλεξάνδρας) για όλο τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβρη.
The children’s housr and self-education structure is calling for bringing school supplies to be collected every Thursday, Saturday and Sunday from 19:00 to 23:00 at the collective cafe of Prosfygika (Kouzi and Alexandras Av) for the whole of August and September.
Ως κοινότητα κατειλημμένων προσφυγικών τα τελευταία 14 χρόνια ζούμε και αγωνιζόμαστε με κουλτούρα μας την οριζοντιότητα, την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση, την αντίσταση. Συνεχίζουμε την ιστορία και παράδοση όσων αντιστάθηκαν σε αυτόν τον τόπο με δέσμευση και αφοσίωση, με συλλογική ευθύνη, ως οργανικό κομμάτι των αγώνων της κοινωνίας και των πανταχού καταπιεσμένων.
Στόχος και ευθύνη μας είναι να ενισχύουμε την λειτουργικότητα και ασφάλεια των δομών και υποδομών που συγκροτούν συνολικά την αντιπρόταση για την ζωή και την αυτοάμυνά μας, στήνοντας ένα ακόμα υλικό ανάχωμα στην οποιαδήποτε απόπειρα καταστολής. Στόχος μας είναι να εντάξουμε όλο και πιο ευρεία κομμάτια της κοινωνίας, των κινημάτων και των αγώνων στην οικοδόμηση της κοινής μας κουλτούρας και προοπτικής ζωής και αγώνα, μέσα από κοινή πρακτική και πολιτική δουλειά, με την συμμετοχή στην καθημερινότητα της γειτονιάς και της κοινότητας. Στόχος μας είναι με τον καιρό να οικοδομούμε ισχυρές συντροφικές σχέσεις, τοπικά και διεθνώς, να συνδεόμαστε οργανικά ως κομμάτια του ίδιου αγώνα.
