Για τα τελευταία γεγονότα στα προσφυγικά, την προβοκάτσια & την επιχείρηση τρομοκράτησης νέων/εφήβων και ολόκληρης της γειτονιάς
Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε μια στρατηγική κλιμάκωσης της έντασης από την μεριά του κράτους και των μηχανισμών του, διεκδικώντας χώρο μέσα στην κατειλημμένη γειτονιά των Προσφυγικών, με προσαγωγές, συλλήψεις και βία. Επιχειρούν να νομιμοποιήσουν την παρουσία τους μέσα στην γειτονιά και να σπείρουν τον φόβο, προσπάθεια που πέφτει διαρκώς στο κενό, αφού η Κοινότητα των προσφυγικών απαντάει συλλογικά και μαχητικά σε κάθε τέτοια απόπειρα.
Όλη αυτή η προβοκάτσια, ξεκίνησε από το μεσημέρι της Τρίτης 18/6, όπου με εντολή της κρατικής ασφάλειας, προσήχθησαν στη ΓΑΔΑ 4 νεαρά συντρόφια, ενεργά μέλη σε διάφορες δομές της Κοινότητας. Συνέχισε την Πέμπτη 20/6, με τη απαγωγή 2 επίσης νεαρών συντρόφων μέσα από τη γειτονιά από δυνάμεις των ΟΠΚΕ. Όμως, η προβοκάτσια δεν σταματάει εκεί, αφού την ίδια μέρα που οι 2 σύντροφοι αφέθηκαν “ελεύθεροι” (σε εισαγωγικά καθώς είχαν περιοριστικό όρος απαγόρευσης εισόδου στην γειτονιά των Προσφυγικών μέχρι το δικαστήριό τους, την Παρασκευή 21/6 όπου και ο όρος άρθηκε), ο 15χρονος μαθητής της β’ γυμνασίου του Μουσικού σχολείου και μέλος της κοινότητάς μας Χ.Κ. απήχθη από μπάτσους της ομάδας ΔΡΑΣΗ, μέσα από το περίπτερο που είχε πάει με το ποδήλατό του, λίγα μέτρα έξω από τη γειτονιά των προσφυγικών. Οι μπάτσοι τον οδήγησαν στην ΓΑΔΑ από τον πλαϊνή είσοδο και πριν μπουν μέσα τον περικύκλωσαν χτυπώντας τον, βρίζοντάς τον χυδαία και ασκώντας του ψυχολογική βία ακόμα και υπό την απειλή του βιασμού. Τα σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια συνεχίστηκαν καθ’όλη τη διάρκεια της κράτησής του στη ΓΑΔΑ, αφού επιβεβαιώθηκε η σύλληψή του και σε κλίμα τρομοκρατίας προσπαθούσαν να εκβιάσουν την ομολογία του 15χρονου σε αναβαθμισμένες κατηγορίες, ενώ από την αρχή είχαν στήσει το αφήγημα της δήθεν αναγνώρισής του κατά τη διάρκεια της επίθεσης των μπάτσων στη γειτονιά των Κατειλημμένων Προσφυγικών το βράδυ της Πέμπτης 20/6.
Αυτό που βλέπουμε είναι μια ιδιαίτερη επικέντρωση στο να τρομοκρατήσουν και να αδρανοποιήσουν νεότερα άτομα, συντρόφους και συντρόφισσες, ενεργά μέλη της κοινότητας που συμμετέχουν σε διάφορες δομές (παιδικό στέκι, συλλογικοί φούρνοι, δομή υγείας, δομή νεολαίας κλπ) με αποκορύφωμα τη στοχοποίηση και σύλληψη ακόμα και εφήβων, επιδιώκοντας να τρομοκρατήσουν με τον τρόπο αυτό και τις οικογένειες τους. Όλο αυτό έρχεται συμπληρωματικά με την γενική αφήγηση του κράτους για την αντιμετώπιση – μεταξύ όλων των άλλων- και της παραβατικότητας των νέων, κατασκευάζοντας υπόπτους, ενόχους και κατηγορητήρια.
Οι νέες και οι νέοι αποτελούν κύριο στοιχείο κάθε κοινωνίας και κοινότητας, και λόγω της ριζοσπαστικής/προοδευτικής φύσης τους, το καπιταλιστικό σύστημα δίνει ιδιαίτερο βάρος στην πολυμέτωπη καταστολή τους. Εκκινώντας ήδη από την παιδική ηλικία, ένας ολόκληρος μηχανισμός πειθάρχησης έχει στηθεί ώστε ήδη από τα πρώτα χρόνια οι φυλετικές, έμφυλες και ταξικές διακρίσεις, οι αποκλεισμοί, η βία σε κάθε της μορφή, ο φόβος και η ανασφάλεια να επιβάλλονται σε κάθε νεαρό μέλος αυτής της κοινωνίας, με τα παιδιά της τάξης των από τα κάτω, των φτωχών, των προσφύγων να βιώνουν αυτή την κατάσταση με τη μεγαλύτερη σφοδρότητα. Για εκείνα τα παιδιά που το σύστημα δε θα καταφέρει να χωνέψει, η καταστολή θα έρθει να συμπληρώσει το παζλ. Το σύστημα που υπερασπίζεται τα συμφέροντα του κεφαλαίου θέλει να εκφυλίσει και να αφομοιώσει την νεολαία, προωθώντας το lifestyle και την κατανάλωση, με σκοπό να την κάνει ανίκανη να φανταστεί οτιδήποτε έξω από τα στενά του όρια, και να προετοιμάσει στην ουσία, τους φθηνούς εργάτες και τους υποταγμένους υπηκόους του αύριο.
Στην κοινότητα των προσφυγικών καθημερινά άνθρωποι όλων των ηλικιών σπάμε από κοινού και στην πράξη αυτό το ρηχό αφήγημα του καθεστώτος, χτίζοντας μια κουλτούρα σε ρήξη με την κυρίαρχη.
Το κράτος έχει δείξει πολλές φορές, ότι ο στόχος του είναι να μας διώξει από αυτήν την γειτονιά. Όσες επιθέσεις και αν κάνουνε, όσο και αν προσπαθούν να μας εξουθενώσουν σωματικά και ψυχολογικά, δεν μπορούν να μας αποτρέψουν από το να συνεχίσουμε να είμαστε εδώ, χτίζοντας μια κοινότητα ζωής και αγώνα όπως εμείς την φανταζόμαστε. Θεωρούμε καθήκον μας να αγωνιστούμε με όλα τα μέσα ενάντια στην πολλαπλή καταπίεση και καταστολή που τα παιδιά, οι έφηβες/οι και οι νέες/οι υφίστανται και να αντισταθούμε στην αλλοίωση του ριζοσπαστικού χαρακτήρα της νεολαίας και τη διαγραφή της συλλογικής της μνήμης.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΖΩΗ, ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ
ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΦΥΤΡΩΝΟΥΝ ΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Δομή Παιδικού στεκιού και αυτομόρφωσης & Δομή Νεολαίας της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών
On the latest events in Prosfygika, the provocation & the operation to terrorize youth/teenagers and the entire neighborhood.
Lately we have been seeing a strategy of escalating tension from the state and its mechanisms, claiming space inside the squatted Prosfygika neighborhood, with detentions,arrests and violence. They attempt to legitimize their presence inside the neighborhood and to spread fear, an effort that constantly fails, since the Prosfygika Community responds collectively and combatively to every such attempt.
All this provocation, started from the afternoon of Tuesday 18/6, when, by order of the state security, 4 young comrades, active members in various structures of the Community, were brought to GADA (General Police Directorate of Athens). It continued on Thursday 20/6, with the kidnapping of 2 also young comrades from inside the neighbourhood by the forces of the OPKE police (Crime Prevention and Suppression Teams). However, the provocation does not stop there, since on the same day that the 2 comrades were “released” (in quotes as they had a restrictive condition of not entering Prosfygika neighborhood until their court on Friday 21/6 where the condition was lifted), the 15 year old student of the 2nd grade of the Music High School and member of our community, J. K. was kidnapped by cops of Drasi group, from inside the kiosk where he had gone with his bicycle, a few meters outside the Prosfygika neighborhood. The cops led him to GADA from the side entrance and before entering the building they surrounded him, beating him, cursing him vulgarly and using psychological violence even under the threat of rape. The physical and psychological torture continued throughout his detention in the GADA, after his arrest was confirmed and in a climate of terror they tried to blackmail the 15-year-old’s confession to upgraded charges, while from the beginning they had set up the narrative of his alleged identification during the attack of the cops in the neighborhood of the Squatted Prosfygika on the evening of Thursday 20/6.
What we see is a particular focus on terrorizing and inactivating younger people, comrades, active members of the community involved in various structures (children’s steki, collective bakeries, health structure, youth structure, etc.) culminating in the targeting and arresting even teenagers, seeking to terrorize their families in this way. All of this comes in addition to the general narrative of the state to deal – among all other things – with the delinquency of young people, constructing suspects, culprits and accusations.
Young people are a key element of every society and community, and because of their radical/progressive nature, the capitalist system places particular emphasis on their multifaceted repression. Starting already in childhood, a whole mechanism of discipline has been set up so that from the early years racial, gender and class discrimination, exclusion, violence in all its forms, fear and insecurity are imposed on every young member of this society, with children from the lower classes, the poor, the refugees experiencing this situation with the greatest severity. For those children that the system will not be able to incorporate, repression will come to complete the puzzle. The system that defends the interests of capital wants to degenerate and assimilate the youth, promoting lifestyle and consumption, in order to make them incapable of imagining anything outside its narrow limits, and to prepare, in essence, the cheap workers and subjugated nationals of tomorrow.
In Prosfygika community every day people of all ages are breaking together and in practice this shallow narrative of the regime, building a culture in rupture with the dominant one.
The state has shown many times that its goal is to push us out of this neighborhood. No matter how much they attack us, no matter how much they try to physically and psychologically debilitate us, they cannot prevent us from continuing to be here, building a community of life and struggle as we imagine it. We consider it our duty to fight by all means against the multiple oppression and repression that children, adolescents and young people suffer and to resist the alteration of the radical character of youth and the erasure of their collective memory.
THE STRUGGLE FOR A DIFFERENT LIFE, WITH FREEDOM, EQUALITY AND DIGNITY IS A ONE-WAY STREET
IN THE TERRITORY OF PROSFYGIKA THE SEEDS OF RESISTANCE ARE SPROUTING
Children’s steki and self-education structure & Youth Structure of the Squatted Prosfygika Community